De raad van de gemeente Hengelo heeft op 12 februari 2020 het bestemmingsplan “A-1-zone 2019” vastgesteld. Dit plan heeft als doel het actualiseren van verschillende bestemmingsplannen met een consoliderend karakter. Een inwoner is het er niet mee eens en stelt beroep in bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Hij voert aan dat zowel hijzelf als andere ondernemers die in het verleden woningen die waren gesitueerd op het bedrijventerrein te koop hebben gezet zijn benadeeld omdat hun woningen een lagere waarde hebben opgebracht.
Op de zitting heeft de raad toegelicht dat in het vorige bestemmingsplan woningen op het bedrijventerrein waren aangemerkt als dienstwoningen en alleen bewoond mochten worden door personen die een band hadden met een bedrijf op het bedrijventerrein. In het bestreden plan zijn deze woningen aangemerkt als bedrijventerreinwoningen en is een binding tussen een bewoner en het bedrijf op het bedrijventerrein niet meer vereist.
De inwoner heeft zijn woning in 2015 moeten verkopen en stelt dat hij een hogere prijs zou hebben kunnen bedingen als zijn woning toen al was aangemerkt als een bedrijventerreinwoning.
Met betrekking tot deze beroepsgrond overweegt de Afdeling dat de inwoner met een geslaagd beroep op dit punt niets meer kan bereiken. Immers heeft een geslaagd beroep enkel tot het gevolg dat de oude regeling waarbij de woningen op het bedrijventerrein worden aangemerkt als dienstwoning weer herleeft. Hij heeft daarom geen procesbelang en wordt het beroep niet-ontvankelijk verklaard.